اثربخشی درمان پذیری و تعهد ACT در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت

دیابت نوع ۲ یکی از بیماری های مزمن و شایع است که تاثیرات گسترده ای بر جنبه های مختلف زندگی بیماران دارد. مدیریت این بیماری نیازمند توجه به ابعاد جسمی، روانی و رفتاری بیماران می باشد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) به عنوان رویکردی نوین روان درمانی، با تاکید بر پذیرش تجربیات ناخوشایند و افزایش تعهد به ارزش های زندگی، توانسته است نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی ایفا کند. این روش درمانی به بیماران کمک می کند تا با علائم بیماری و محدودیت های آن بهتر کنار بیایند و رفتارهای خودمراقبتی را بهبود بخشند. علاوه بر کنترل بهتر قند خون، ACT باعث کاهش اضطراب، افسردگی و فشار روانی مرتبط با بیماری می شود و تاب آوری بیماران را افزایش می دهد. استفاده از این درمان، زمینه را برای تعهد بیشتر بیماران نسبت به رعایت دستورات پزشکی و تغییر سبک زندگی فراهم می کند که نهایتا به بهبود سلامت جسمانی و روانی آنان می انجامد. با توجه به افزایش روزافزون مبتلایان به دیابت و اهمیت بهبود کیفیت زندگی آنها، استفاده از روش های روان درمانی موثر نظیر ACT اهمیت ویژه ای دارد و می تواند به عنوان بخشی از برنامه های درمانی جامع برای این بیماران مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش های انجام شده نشان می دهد که ترکیب مداخلات روان شناختی و پزشکی می تواند بهترین نتایج را در مدیریت دیابت به دنبال داشته باشد و به بیماران کمک کند زندگی فعال تر و سالم تری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کیفیت زندگی ، دیابت نوع ۲ ، خودمراقبتی.