تنهایی اگزیستانسیال و نقش خانواده در کاهش آن در جوانان نسل Z

در دنیای مدرن، تجربه ی تنهایی دیگر صرفا ناشی از نبود ارتباطات اجتماعی نیست، بلکه به شکل عمیق تری به صورت تنهایی اگزیستانسیال یا وجودی بروز می یابد؛ نوعی احساس پوچی، بی معنایی و گسست درونی که به ویژه در جوانان نسل Z به دلایل مختلفی همچون تغییرات سبک زندگی، تحولات فرهنگی و گسترش فضای مجازی برجسته تر شده است. این مقاله با رویکرد نظری–تحلیلی و با استفاده از منابع علمی، به بررسی ریشه های تنهایی اگزیستانسیال در نسل Z پرداخته و نقش خانواده را به عنوان مهم ترین نهاد اجتماعی در کاهش این نوع تنهایی تحلیل می کند. یافته های این بررسی نشان می دهد که سبک های فرزندپروری، انسجام عاطفی خانواده، معنا بخشی به زندگی از طریق ارتباطات خانوادگی و توانمندسازی هیجانی جوانان از جمله مهم ترین عواملی هستند که خانواده ها می توانند از طریق آن ها در کاهش تنهایی اگزیستانسیال نقش آفرین باشند. در پایان، مقاله بر اهمیت بازنگری در روابط خانوادگی، ترویج ارزش های اصیل انسانی، و تقویت معنا در زندگی نسل جوان تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

تنهایی اگزیستانسیال ، خانواده ، جوانان نسل Z ، سبک زندگی ، تحولات فرهنگی ، گسترش فضای مجازی