بررسی اثر گیاهان پوششی مختلف بر جمعیت علف های هرز، عملکرد و اجزاء عملکرد سویا(Glycine max L.)

پیش کاشت گیاهان پوششی می تواند جایگزین پایداری برای روش های معمول مهار علف های هرز و تامین عناصر غذایی در خاک باشد. به منظور مطالعه تاثیر گیاهان پوششی زمستانه در شرایط عدم استفاده از کود بر جمعیت علف های هرز، عملکرد و اجزاء عملکرد سویا در استان گلستان، آزمایشی با تیمارهای استفاده و عدم استفاده (شاهد) از گیاهان پوششی یولاف زراعی Avena sativa L.))، یونجه یک سالهMedicago scutellata L.))،تریتیکاله (Triticosecale witmackx) ، اسپرس(Onobrychis sativa L.)،کلزا(Brassica napus L.), پرکو (Brassica napus L.var. sensolata) و تیمار وجین و عدم وجین علف های هرز انجام شد. طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش، بهترین گیاهان پوششی در حصول شاخص سطح برگ (پرکو و یولاف زراعی)، کمترین زمان تا رسیدن به حداکثر شاخص سطح برگ (تریتیکاله)، بیشترین مقدار تجمع ماده خشک و کمترین زمان لازم برای رسیدن به ۵۰ درصد حداکثر تجمع ماده خشک (کلزا و تریتیکاله) تفاوت داشتند، اما در دو سال آزمایش، اسپرس از نظر شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک ضعیف ترین گیاه پوششی بود. عملکرد سویا در تیمار عدم وجین در مقایسه با میانگین عملکرد گیاهان پوششی در سال اول ۲۴ درصد و در سال دوم ۱۶ درصد کاهش یافت. در سال اول، اثر گیاهان پوششی بر میانگین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن ۱۰۰ دانه و عملکرد معنی دار بود، اما در سال دوم، میانگین تعداد غلاف در بوته و وزن ۱۰۰ دانه تفاوت آماری معنی داری نشان ندادند. در مجموع، به نظر می رسد که تریتیکاله و یولاف زراعی می توانند گزینه های مناسبی به عنوان گیاه پیش کاشت برای کاشت سویا باشند تا ضمن کاهش جمعیت علف های هرز، افزایش یا ثبات عملکرد سویا را بدون استفاده از نهاده کودی ممکن کنند.

کلیدواژه ها:

بقایای گیاهی ، کشاورزی پایدار ، گیاه پیش کاشت ، ماده خشک ، مدیریت بوم شناختی