ترجمان عشق (تحلیلی بر کارکرد زبان در غزل رهی معیری)

رهی معیری از مشهورترین غزل سرایان معاصر است که در سخن او برجستگی، ظرافت و غنای ویژه ای وجود دارد . او مضامین و مفاهیم زیبا را در قالب صورت های خیالی بدیع و تازه با زبان و شیوه ای فصیح و روان بیان کرده است. رهی از جمله کسانی است که زبان غزل را بعد از حافظ و سعدی به سوی کمال و پاکی سوق داد . رویکرد فراوان مخاطبان و دوست داران شعر به آثار او در دهه های اخیر به همین دلیل بوده است.در این مقاله به بررسی زبان هنری شعر او و رویکردها و عواملی که در تأثیرگذاری، ظرافت، زیبایی و سادگی و روانی زبان شعر او مؤثر بوده اند پرداخته شده است و رویکردهایی مثل علاقه و توجه مخاطبان به شعر او و چاپ های متعدد دیوانش به عنوان دلایلی بر این زیبایی ذکر شده اند . در این راستا عواملی چون : ساختار دستورمند شعر رهی، زدودگی و پاکیزگی واژگان شعری، بهره گیری از انواع موسیقی ، بلاغت افزایی با جملات و مفاهیم ثانویه ی آنها و دعاها و سوگندهای عاطفی از جمله عواملی بوده اند که زبان شعر و شیوه ی بیان رهی را در غزلیاتش مؤثر و هنری ساخته اند.

کلیدواژه ها:

رهی معیری ، زبان شعر ، بلاغت ، موسیقی افزایی ، دستورمندی