نقش تلفیق روان شناسی مثبت گرا با برنامه های تربیتی در مدارس در بهبود کیفیت آموزشی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تلفیق روان شناسی مثبت گرا با برنامه های تربیتی در مدارس بر بهبود کیفیت آموزشی انجام شد. طرح پژوهش از نوع کاربردی با روش همبستگی بود و نمونه ای شامل ۳۰ معلم و ۳۰ دانش آموز از مدارس متوسطه شهرکرد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد روان شناسی مثبت گرا و کیفیت آموزشی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات روان شناسی مثبت گرا و کیفیت آموزشی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از وجود رابطه مثبت و قوی میان روان شناسی مثبت گرا و کیفیت آموزشی بود. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که روان شناسی مثبت گرا پیش بینی کننده معنادار کیفیت آموزشی است. تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نیز تفاوت معناداری را بین گروه های آزمایش و کنترل پس از کنترل اثر پیش آزمون تایید کرد. این یافته ها نشان دهنده اثربخشی تلفیق روان شناسی مثبت گرا با برنامه های تربیتی در ارتقای کیفیت آموزشی مدارس است و بر اهمیت به کارگیری راهبردهای مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا در برنامه های آموزشی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی مثبت گرا ، برنامه های تربیتی ، کیفیت آموزشی