بازکاوی مفهوم «گناه نخستین انسان» در اندیشه ی اسلامی

هدف پژوهش حاضر، بازکاوی مفهوم «گناه نخستین انسان» در اندیشه ی اسلامی می باشد. روش پژوهش حاضر، روش کیفی از نوع کتاب خانه ای است. داده های پژوهش حاضر از میان کتب (۱۴۲۴-۱۳۶۸ هجری قمری) گردآوری شده است. خوردن آدم از میوه ی درخت ممنوعه که در یهودیت و مسیحیت به گناه نخستین شهرت یافته است تاثیر فراوانی در اندیشه و رفتار آنان با نوع فرزندان آدم و به ویژه زن داشته است تا جایی که در بین مسیحیان از این واقعه به شروع قهر خدا با آدم تعبیر می کنند، و برای آشتی بین انسان و خدا به اندیشه ی دیگری پناه برده اند که اندیشه‎ی فدا (قتل مسیح برای جبران گناه نخستین و گناهان بعدی اهل ایمان) نام دارد. اما قرآن و روایات اهل بیت نه تنها آدم و حوا را گنه کار نمی دانند بلکه آنان را بندگانی مطیع می دانند که برای اطاعت الهی و با اجتهادی که ظاهرا موجه و عقلانی می نمود- و البته با نیرنگ ناشناخته ی شیطان – از درخت ممنوعه خوردند و اگر چه به مقصود خود- قرب بیشتر به درگاه الهی- دست نیافتند ولی آدم قبل از توبه، شایسته ی نبوت شد ولی به خاطر اثرات جسمانی ای که از خوردن آن درخت در آنان حاصل شد، نتوانستند در بهشت به حیات خود ادامه دهند و به ناچار به زمین فرود آمدند تا نقایص خود را جبران کنند. هدف شیطان از اجرای این نقشه به ظاهر شوم این بود که بتواند راهی برای تسلط بر بنی آدم پیدا کند تا شاید از تنهایی در جهنم رهایی یابد پس به ابزاری که در این داستان بدان اشاره شده متوسل شده و به هدف اولیه ی خود می رسد. واژگان کلیدی: گناه، آدم، حوا، ابلیس، سجده، درخت ممنوعه، اخراج (هبوط).

کلیدواژه ها:

گناه ، آدم ، حوا ، ابلیس ، سجده ، درخت ممنوعه ، اخراج (هبوط)