بهینه سازی انتقال ژن خارجی بوسیله روش همزدن با ذرات شیشه به ریز جلبک دونالیا سالینا

در سالهای اخیر از بین میزبانهای زیادی که برای تولید پروتئین های بیگانه معرفی شده اند به ریز جلبک ها توجه زیادی شده است. از میان این ریزجلبکها می توان به گونه های جنس Dunaliella و به خصوص گونه مهم آن D. salina اشاره کرد. خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیک جلبک D. salina، آن را به عنوان یک راکتور زیستی معرفی کرده، هر چند به دلیل عدم وجود یک روش انتقال ژن پایدار، محدودیت هایی در کاربری این جلبک به وجود آورده است. در این تحقیق سعی برآن است تا با بهینه سازی روش همزدن با ذرات شیشه به روشی پایدار و کارا در انتقال ژن به این ریز جلبکی دست یافت. استفاده از روش همزدن با ذرات شیشه فقط بر روی سلولهای بدون دیواره قابل ا نجام است. سلولهای فاقد دیواره ی سلولی توسط هضم آنزیمی، ا یجاد جهش و غیره بدست می آیند. در دونالیلا سالینا فقدان یک دیواره سلولی سخت آن را به صورت یک پروتوپلاست طب ؟؟؟ در آورده که باعث می شود ژن خارجی به آسانی بتواند بوسله مهندسی ژنتیک در ژنوم ان قرار گیرد. در این تحقیق به منظور بدست آوردن یک روش کارامد جهت انتقال ژن خارجی به درون ریز جلبک Dunaliella salina با روش همزدن با ذرات شیشه، 5 پارامتر مختلف از نظر میزان جمعیت ریز جلبک در فاز رشدی لگاریتمی، غلظت پلی اتیلن گلیکول (PEG) مصرفی، جهت اتصال به غشای پلاسمایی و خنثی کردن بار جهت افزایش کارایی انتقال، میزان و غلظت پلاسمید نوترکیب حامل ژن خارجی، مدت زمان و سرعت هم زدنف مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت. در این روش تکان شدید با ذرات شیشه زمانی صورت می گیرد که جلبک ها در مرحله رشد لگاریتمی هستند به این علت که در این زمان سلول ها در مرحله تقسیم میتوز بوده که کمترین غشای هسته را دارا می باشند، که با توجه به این مسئله، میزان جمعیت 10 ریز جلبک در مرحله رشد لگاریتمی بهترین میزان جمعیت برای انتقال ژن بود. غلظت 5 درصد PEG (5 درصد کل محلول تهیه شده برای انتقال)، میزان 60 میکروگرم پلاسمید نوترکیب، همزدن به مدت 15 ثانیه با شدت ورتکس 2400rpm برای هم زدن، بهترین نتیجه را از نظر تعداد سلول های ترانسفورم شده در برداشت.

کلیدواژه ها:

ریزجلبک دونالیلا سالینا ، همزدن با ذرات شیشه ، پلی اتیلن گلیکول