ارزیابی تاثیر فیکوسیانین اسپیرولینا بر سلامت و ایمنی محصولات غذایی

رنگدانه فیکوسیانین از خانواده فیکوبیلی پروتئین های استخراج شده از جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس(Spirulina Platensis)، با دارابودن ویژگی های آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی، ضدسرطانی و ضدالتهابی می توانند جهت تولید مواد اولیه غذاهای فراسودمند از جمله آدامس ، نوشیدنی های یخی، نوشیدنی های غیر الکلی، آب نبات، قوام دهنده ها و ترکیبات ژل کننده و نیز در فرمولاسیون مواد آرایشی به عنوان جایگزین رنگ دهنده های مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد.محلول فیکوسیانین در حین فرآوری یا غنی سازی مواد غذایی تحت تاثیر برخی از متغییر های محیطی از جمله دما، pH، رطوبت، نور و اکسیژن و نیز برخی عوامل گوارشی از جمله تحمل شرایط اسیدی معده ممکن است منجر به تخریب ساختار پروتئینی رنگدانه(تغییر رنگ)، کاهش میزان رنگدانه و همچنین کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی شود، که این ویژگی به عنوان یکی از مهمترین معایب این رنگدانه تلقی می گردد. بنابراین به منظور بهبود و افزایش دسترسی زیستی این دسته از ترکیبات لازم است از روش های موثری از جمله تکنیک ریزپوشانی (نانوپوشانی) استفاده کرد. فناوری نانو به عنوان انقلابی در صنایع غذایی منجر به تولید مواد غذایی ایمن تر(کالاهای سلامت محور)، افزایش ماندگاری فرآورده و کاهش ضایعات بسته بندی شود. هدف این مقاله تاثیر فیکوسیانین اسپیرولینا بر سلامت و ایمنی محصولات غذایی است.

کلیدواژه ها:

فیکوسیانین ، رنگدانه طبیعی ، ریزپوشانی ، افزایش ماندگاری