بررسی اثرات کافئین بر توان و همانقباضی عضلات زانو در فعالیت های ورزشی انفجاری: یک مطالعه مروری
محل انتشار: دومین همایش بین المللی فیزیولوژی ورزشی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 16
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTU02_250
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: کافئین یک ترکیب آلکالوئیدی طبیعی است که در مواد غذایی مختلف مانند قهوه، چای، شکالت و برخی نوشیدنیهای انرژی زا یافت می شود. این ماده به دلیل تاثیرات مثبت بر سیستم عصبی مرکزی و افزایش سطح انرژی، به طور گسترده ای توسط ورزشکاران برای بهبود عملکرد ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات نشان داده اند که کافئین می تواند با تاثیر بر آزادسازی کلسیم در سلولهای عضلانی و تحریک نورون های حرکتی، باعث افزایش توان عضلانی و کاهش احساس خستگی شود. همچنین، اثرات آن بر متابولیسم انرژی و افزایش اکسیداسیون چربی می تواند به بهبود استقامت ورزشی کمک کند. فعالیت های ورزشی انفجاری که شامل حرکاتی مانند پرش، دوهای سرعتی و تمرینات قدرتی کوتاه مدت هستند، به تولید سریع و موثر نیرو نیاز دارند. عضلات زانو، به ویژه عضلات چهارسر و همسترینگ، نقش کلیدی در این حرکات ایفا می کنند. یکی از پارامترهای مهم در این حرکات، هم انقباضی عضلانی است که به هماهنگی بین عضلات آگونیست و آنتاگونیست اشاره دارد. بهینه سازی این هماهنگی می تواند به افزایش کارایی حرکتی و کاهش خطر آسیب دیدگی کمک کند. با توجه به اثرات بالقوه کافئین بر توان عضلانی و هماهنگی عصبی-عضلانی، بررسی تاثیر این ماده بر همانقباضی عضلات زانو در فعالیت های انفجاری اهمیت زیادی دارد. روش کار: برای انجام این مرور سیستماتیک، جستجوی جامعی در پایگاه های داده ای معتبر شامل PubMed، Scopus و Web of Science انجام شد. مقالاتی که بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ منتشر شده بودند و به بررسی تاثیرات کافئین بر توان عضلانی و همانقباضی پرداخته بودند، مورد تحلیل قرار گرفتند. کلیدواژه های مورد استفاده شامل "کافئین"، "توان عضلانی"، "همانقباضی"، "فعالیت های انفجاری" و "ورزش" بودند. پس از غربالگری اولیه، مقالاتی که دارای روش های معتبر علمی از جمله اندازه گیری الکترومیوگرافی (EMG)، آزمون های قدرتی و تحلیل های
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا فرضیزاده
دانشیار، رشته فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی ابراهیم داوود
دانشجو، کارشناس ی ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی