مدیریت امداد در شهرها به کمک سیستم اطلاعات مکانی همراه

در تمامی مراحل چرخه مدیریت بحران ازمرحله تعیین خطر پذیری مناطق و انجام فعالیتهای پیشگیرانه تا مراحل بعد از رخدادمثل جمع آوری اطلاعات، امداد و نجات با انواع داده ها و ستانده هایی که ب نوعی به موقعیت و مکان مرتبطند، مواجه ایم. از این رو کاربرد سیستمهای اطلاعات مکانی یا GIS در این حوزه بسیار گسترش یافته و مقبول شده اند. در سالهایی اخیر شاهد رشد فزایندهای در زمینه های ارتباطات، پایانه ها و تجهیزات همراه و فناوری شبکه های بی سیم بوده ایم. پیشرفتهای یاد شده گرایش نوینی با عنوان پردازشگری همراه یا پردازشگری در هر جا و هر زمان را فراهم ساخته اند. رشد این گرایش نه تنها نحوه دسترسی به داده ها بلکه مفاهیم پردازشگری و حسابگری را دستخوش تغییرات وسیع داده اند. پردازشگری همراه ، فناوری های تعیین موقعیت مثل سیستمهای تعیین موقعیت جهانی GPS و بخشی از تحلیلهای مکانی و امکانات GIS، منجر به پیدایش گرایش نوینی با عنوان سیستمهای اطلاعات مکانی همراه یا Mobile GIS شده اند. این گرایش می تواند سنگ زیرین مفاهیم جدید با عناوین دولت همراه و اقتصاد همراه باشد. طی مقاله حاضر نشان خواهیم داد که برای پر کردن خلا بین ستاد بحران و گروههای امدادرسان ، وجود یک سیستم اطلاعات همراه لازم می باشد. پس از بررسی نظریه نگارندگان در نحوه تجزیه فضا و زمان به بخشهای کوچکتر برای حل محدودیتهای سیستم های همراه طراحی و پیاده سازی شده مدرس (MODDARES) را شرح خواهیم داد. مدرس با چند زیر سیستم خود، یک سیستم چند رسانه ای جمع آوری داده های مربوط به بحران، کمک به تصمیم گیری ستاد و یک سیستم همراه امداد رسانان و راهیاب در شرایط بحران بوده که توسط ما طراحی و اجرا شده است. این سیستمی تواد در شرایط مختلف کاری ارتباطی منطقی و نظاممند را بین ستاد و گروه های امداد رسان برقرار نوده و با پیاده سازی مفهوم نظری هماهنگ سازی، پایگاه داده بین ستاد وگروههای اجرایی را با آخرین اطلاعات روی بستر اینترنت بی سیم، بلکه با شبکه تلفن همراه، شبکه های محلی بی سیم و حتی شبکه های شخصی قابل استفاده می باشد. این سیستم قابلیت کار روی انواع دستگاه های همراه مثل گویشهای همرا ه و رایانه های جیبی را دارا باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات مکانی همراه ، حسابگری همراه ، محیط همراه و موبایل ، مدیریت بحران ، امداد و نجات