تصمیم گیری قطعی و فازی در مکانیابی پارکینگهای عمومی طبقاتی

در مکانیابی پارکینگهای عمومی طبقاتی، توجه به میزان تاثیر و تاثر کاربریهای دیگر و بررسی روابط متقابل بین کاربریهای مختلف شهری از اهمیت خاصی برخوردار بوده و بایستی در ضمن یک سری معیارها و ضوابط در فرایند نانیابی مد نظر قرار گیرند. عدم توجه به اثرات متقابل این کاربریها در فرایند مکانیابی باعث می شود که مکانیابی به نتایج نامناسبی منجر شده و حتی گاهی مسائل حل ناشدنی به دنبال داشته باشد. برای تصمیم گیری در این گونه مسائل که روابط بین پارامترهای مورد توجه قرار می گیرند، روشهای مختلف تصمیم گیری ایجاد و توسعه یافته اند که در مسایل شهری نیز مورد استفاده قرار میگیرند. به طور کلی اینروشها به و دسته قطعی و غیر قطعی (فازی) تقسیم میشوند. در این تحقیق با به کارگیری پارامترهایی همچون فاصله از مراکز جاذب سفر، فاصله از معابر و شبکه های ارتباطی، هزینه تملک زمین و کاربریهای مناسب برای احداث پارکینگ و درنظر گرفتن محدودیتهایی از قبیل فاصله از گسلهای موجود و کاربریهای نامناسب برای احداث پارکینگ سعی شده است با استفاده از روشهای تصمیم گیری قطعی و فازی در محیط GIS محلهای بهینه و مناسب برای احداث پارکینگ در منطقه مطالعاتی مشخصص شود.

کلیدواژه ها:

پارکینگهای حاشیه ای و غیر حاشیه ای ، روش تولید پارکینگ ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، روش تصمیم گیری قطعی ، روش تصمیم گیری فازی