نقش نظام آموزشی در آموزش حقوق شهروندی به دانش آموزان، رویکردی مبتنی بر شایستگی معلمان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش نظام آموزش در آموزش حقوق شهروندی در چهار بعد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدنی است. پژوهش حاضر از نوع روش اجرا، کیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه ی پژوهش در بخش کیفی متخصصان حوزه ی آموزش در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران بودند. بر اساس قاعده ی اشباع نظری تعداد ۱۶ نفر از اساتید حوزه ی تعلیم و تربیت به روش نمونه گیری در دسترس به منظور مصاحبه انتخاب شدند. برای سنجش پایایی هم از روش هولستی استفاده شد و میزان آن ۸۲% گزارش شد. به منظور تحلیل داده های کیفی از نرم افزار Atlas.ti استفاده شد. از میان ۱۶ نفر از مشارکت کنندگان در بخش مصاحبه ی پژوهش کیفی، ۵۶.۲ درصد زن و ۴۲.۷ درصد مرد بوده اند. مدرک تحصیلی ۶۸.۷ درصد مشارکت کنندگان دکتری بوده است. مرتبه ی علمی ۵۶.۲ درصد از مشارکت کنندگان استاد یار بود. آموزش حقوق شهروندی دارای ۳۵ مضمون پایه، ۹ زیر مضمون و ۴ مضمون اصلی است. مضممین اصلی شامل حقوق سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدنی و زیر مضمون ها برای حقوق سیاسی (مشارکت در تصمیم گیری های سیاسی)، حقوق مدنی (تملک دارایی ها، التزام قراردادها، آزادی فکری و اندیشه و حزبی)، حقوق فرهنگی (آموزش فرهنگ و هنر اصیل، نشر و انتقال فرهنگی) و حقوق اجتماعی (خدمات بهداشتی، آموزشی، مساوات آموزشی و مسکن) گزارش شده است. با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود تا مدارس و نظام آموزشی نسبت به تهیه و تالیف محتوایی که بتواند آموزش حقوق شهروندی را در ابعاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و مدنی پوشش دهد، تولید کنند.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، آموزش شهروندی ، حقوق شهروندی ، شهروند