بررسی اثر سطوح مختلف خوراک ضایعات بادام زمینی بر عملکرد، گوارش پذیری مواد مغذی، فعالیت آنتی اکسیدانی شکمبه و رفتار تغذیه ای بره های پرواری لری-بختیاری

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی آثار سطوح مختلف خوراک ضایعات بادام زمینی بر عملکرد، گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی، فعالیت آنتی اکسیدانی شکمبه و رفتار تغذیه­ای بره­های پرواری بود. در این پژوهش از تعداد ۲۸ راس بره پرواری با میانگین سنی ۶±۱۲۰روزه و میانگین وزن زنده ۵/۲±۳۰ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار آزمایشی و هفت تکرار استفاده شد. جیره­های آزمایشی شامل شاهد (بدون استفاده از ضایعات بادام زمینی) و گنجاندن سطوح مختلف این محصول فرعی (۴، ۸ و ۱۲ درصد ماده خشک جیره) بودند که به­مدت ۶۰ روز به دام­ها تغذیه شدند. گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی جیره­های آزمایشی به روش نشانگر داخلی خاکستر نامحلول در اسید و در روز ۴۳ آزمایش به­مدت یک هفته اندازه گیری شد. تعیین ظرفیت آنتی اکسیدانی کل مایع شکمبه در روز ۴۵ آزمایش و در زمان سه ساعت پس از خوراک­دهی وعده صبح انجام شد. رفتار تغذیه­ای در روز ۴۷ آزمایش و به­مدت ۲۴ ساعت با روش چشمی تعیین شد. مقادیر ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، کربوهیدرات های غیرالیافی و ترکیبات فنولی ضایعات بادام زمینی به­ترتیب ۲۲/۲±۹۲، ۴۶/۰±۸/۲۲، ۲۶/۰±۵/۱۶، ۰۱۶/۰±۲۸/۱، ۵۳/۰±۷/۲۵، ۳۳/۱±۰/۱۹، ۵۷/۳۴±۰ و ۳۵/۰±۵/۲۱ درصد ماده خشک و انرژی قابل سوخت و ساز ۰۷۵/۰±۴/۲ مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک تعیین شد. استفاده از سطوح مختلف خوراک ضایعات بادام زمینی در جیره در مقایسه با تیمار شاهد، تاثیر معنی داری بر مصرف مواد مغذی، فراسنجه های عملکرد، گوارش پذیری مواد مغذی و فعالیت خوردن و نشخوار بره­ها نداشت (۰۵/۰P>). با افزایش مقدار ضایعات بادام زمینی در جیره تا سطح ۱۲ درصد، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی شکمبه افزایش یافت، اما فعالیت جویدن در مقایسه با تیمار شاهد کاهش نشان داد (۰۵/۰>P). در کل، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از ضایعات بادام زمینی تا سطح ۱۲ درصد ماده خشک جیره غذایی بره های پرواری قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

بره پرواری ، رفتار تغذیه ای ، عملکرد رشد ، ضایعات بادام زمینی ، گوارش پذیری