بررسی ارتباط بین سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی

هدف از این مقاله مروری، بررسی ارتباط بین سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان و دانشجویان است. سبک های یادگیری به عنوان روش های ترجیحی افراد برای دریافت، پردازش و سازمان دهی اطلاعات، نقش مهمی در فرایند یادگیری ایفا می کنند. این مقاله با مرور سیستماتیک مطالعات انجام شده در دو دهه اخیر، به بررسی تاثیر سبک های یادگیری مختلف (مانند سبک های دیداری، شنیداری، خواندنی/نوشتنی و حرکتی) بر عملکرد تحصیلی می پردازد. یافته ها نشان می دهند که تطابق بین سبک های یادگیری دانش آموزان و روش های تدریس معلمان می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی منجر شود. همچنین، سبک های یادگیری فعال و مشارکتی با پیشرفت تحصیلی بالاتر ارتباط مثبت دارند، در حالی که سبک های یادگیری انفعالی ممکن است با عملکرد ضعیف تر همراه باشند. علاوه بر این، عوامل فردی و محیطی مانند خودکارآمدی، انگیزه و جو آموزشی نیز به عنوان متغیرهای میانجی در این رابطه شناسایی شده اند. این مقاله بر اهمیت توجه به تفاوت های فردی در سبک های یادگیری و طراحی روش های آموزشی متناسب با نیازهای یادگیرندگان تاکید می کند. در نهایت، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و کاربردهای عملی در محیط های آموزشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، سبک های یادگیری ، عملکرد تحصیلی