تاثیر روش های خلاقیت در آموزش و یادگیری دانش آموزان

مهمترین عامل در رشد و پیشرفت بشر در تمام زمینه ها خلاقیت است. خلاقیت نقش حیاتی در بهبود و تکامل زندگی انسان ها دارد، به همین دلیل خلاقیت، عامل مهمی در بقای جوامع در محیط پر رقابت کنونی و مملو از مسائل و مشکلات است؛ به طوری که امروزه خلاقیت و نوآوری و ایجاد تغییر و دگرگونی مثبت در دانش آموزان، امری مهم و ضروری به نظر می رسد. باید پذیرفت که خلاقیت در حیات فردی و اجتماعی بشر نقشی تعیین کننده داشته و به عنوان پدیده ای نظام گرا یا سیستمی متشکل از ابعاد سه گانه چگونگی، چیستی و چرایی است. به علاوه، تردیدی وجود ندارد که خلاقیت و نوآوری، در رشد و توسعه علم بسیار مهم بوده و از جمله مهارت هایی است که برای حل مساله و مواجهه با مسائل زندگی روزمره، بسیار لازم و ضروری است. واقعیت آن است که خلاقیت به عنوان یک هدف آموزشی ارزشمند هیچگاه در خلا حاصل نمی شود، بلکه حصول و بروز آن در ساحت های مختلف، مستلزم پیش بینی مجموعه ای از بسترها و شرایط اولیه است. شرایطی که طی آن ایجاد و بروز نوآوری و خلاقیت مورد توجه قرارگرفته و امکانات لازم جهت رشد و پرورش آن به کار گرفته می شود. به عبارت دیگر، اگر در یک چشم انداز کلی، نظام آموزش و پرورش و کارکردهای مختلف آن را بسترساز رشد و پیشرفت واقعی جوامع بشری تلقی نمائیم، در آن صورت باید بپذیریم که مدارس و نهادهای آموزشی زمانی می توانند در ایفای این وظیفه مهم، دارای توفیق و کارآمدی لازم باشند که زمینه ها و امکانات لازم را جهت پرورش خلاقیت دانش آموزان فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

امکانات ، خلاقیت ، دانش آموز ، نقش ، روش های تدریس ، نوآوری ، بستر سازی