چگونه توانستم کمرویی و خجالتی بودن دانش آموزم را کاهش داده و موجب افزایش اعتماد به نفس او شوم؟

این پژوهش با هدف کاهش کمرویی و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزی به نام ژالان انجام شد. در ابتدا، ژالان از صحبت کردن در کلاس اجتناب می کرد، در فعالیت های گروهی مشارکت نداشت و از تعامل اجتماعی با همکلاسی هایش پرهیز می کرد. پس از بررسی علل کمرویی او، مشخص شد که ترس از اشتباه، کمبود تجربه های اجتماعی و اعتماد به نفس پایین از مهم ترین دلایل این رفتار هستند. برای رفع این مشکل، راهکارهایی مانند تشویق به صحبت در گروه های کوچک، ایفای نقش، داستان گویی، تعامل مستمر معلم و والدین، و ایجاد موقعیت های اجتماعی کنترل شده اجرا شد. این روش ها باعث شد ژالان به تدریج احساس امنیت بیشتری کند، مشارکتش در کلاس افزایش یابد و اعتماد به نفس بیشتری در تعامل با همسالانش پیدا کند. نتایج پژوهش نشان داد که ایجاد محیطی حمایتی و استفاده از روش های آموزشی مناسب می تواند کمرویی دانش آموزان را کاهش دهد. با این حال، فرآیند تغییر نیاز به صبر و استمرار دارد و ژالان همچنان به حمایت و تمرین های اجتماعی بیشتر نیاز دارد. ادامه این روش ها در کنار فعالیت های فوق برنامه و تمرین های نقش آفرینی می تواند به تثبیت این تغییرات مثبت کمک کند.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، اعتماد به نفس ، تعامل اجتماعی ، محیط حمایتی ، مشارکت کلاسی