سلامت روان و راهکارهای رسیدن به آن از منظر نهج البلاغه

این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) در نهج البلاغه می پردازد. مسئله اصلی این پژوهش، شناسایی عواملی است که از دیدگاه امام علی (ع) بر سلامت روان تاثیرگذار هستند و چگونگی استفاده از این آموزه ها برای بهبود سلامت روان در جامعه. سوالات فرعی شامل بررسی نقش تقویت ایمان و اعتقادات دینی در بهبود سلامت روان، اهمیت اخلاق نیکو در ارتقاء سلامت روان، تاثیر روابط اجتماعی سالم و مثبت بر سلامت روان، روش های خودشناسی و خودسازی و امکان استفاده از آموزه های امام علی (ع) به عنوان راهکارهای عملی برای مقابله با چالش های سلامت روان است. این پژوهش به روش کتابخانه ای (مروری) مبتنی بر مطالعه کتاب های روانشناسی، کتاب نهج البلاغه و شرح های متفاوتی که بر آن نوشته شده است انجام شده است و جامعه آماری و مطالعاتی آن شامل کتب و پژوهش های مرتبط است که در آن ها به روشنی مولفه ها و ابزارهای شناخت که باعث بهداشت روان می شود را توصیف کرده اند و نتایج مبسوطی در ارتباط با آن ها گرفته شده است. همچنین با استفاده از روش تحلیل متنی و بررسی منابع معتبر، به شناسایی و تحلیل این عوامل پرداخته ایم. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مدیریت عواطف، امید معتدل، کنترل خشم، پرورش نگرش مثبت و راضی بودن به تقدیرات الهی ازجمله عوامل کلیدی در ارتقاء سلامت روان هستند. همچنین، روابط اجتماعی سالم و پرهیز از رذایل اخلاقی به عنوان عوامل موثر در کاهش اضطراب و افسردگی شناسایی شده اند. در انتهای پژوهش، پیشنهاد های اجرایی بر اساس یافته های پژوهش، شامل برگزاری کارگاه های آموزشی برای معلمان، توسعه برنامه های مشاوره ای در مدارس و ادغام آموزه های اخلاقی در برنامه درسی ارائه شده است، بنابراین این پژوهش می تواند به عنوان منبعی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان اجتماعی در راستای ارتقاء سلامت روان در جامعه مورداستفاده قرار گیرد و به بهبود کیفیت زندگی و روابط انسانی کمک کند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، نهج البلاغه ، امام علی (ع) ، تقویت ایمان ، اخلاق نیکو ، خودشناسی ، پژوهش های اجتماعی