نقش تعامل سازنده بین مدیریت مدرسه و معاونت پرورشی در ارتقای کیفیت فعالیت های تربیتی و پرورشی دانش آموزان نوبیسندگان

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تعاملات میان مدیران مدارس و معاونان پرورشی بر کیفیت فعالیت های تربیتی در مدارس انجام شد. در این مطالعه، از روش پژوهش کیفی با رویکرد تحلیلی و استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با مدیران و معاونان پرورشی مدارس منتخب بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که همکاری موثر و هماهنگ میان مدیر و معاون پرورشی، نقش چشمگیری در بهبود کیفیت برنامه های تربیتی، ارتقای فضای اجتماعی مدرسه و تقویت روحیه مشارکت دانش آموزان دارد. این تعاملات علاوه بر ارتقای کیفیت آموزشی، موجب ایجاد فضای مثبت و حمایتگر برای دانش آموزان شده است. با این حال، چالش هایی نظیر کمبود منابع، فشارهای زمانی و اختلاف در اولویت های تربیتی نیز در برخی مدارس مشاهده گردید. نتایج نشان می دهند که تقویت برنامه های مشترک، توسعه مهارت های ارتباطی و مدیریتی و بهبود حمایت های مدیریتی از معاونان پرورشی، می تواند به ارتقای کیفیت فعالیت های تربیتی و در نتیجه بهبود وضعیت آموزشی در مدارس منجر شود. بر اساس این یافته ها، پیشنهاد می شود که مدیران و معاونان پرورشی با برگزاری جلسات منظم، همکاری های بیشتری در برنامه ریزی و اجرای فعالیت های تربیتی داشته باشند تا بتوانند به هدف ارتقای کیفیت آموزش و پرورش دست یابند.

کلیدواژه ها:

تعامل مدیر و معاون پرورشی ، کیفیت فعالیت های تربیتی ، مدارس ، برنامه ریزی مشترک ، مهارت های ارتباطی