نقش قصه گویی و روایت های ادبی در بهبود درک مطلب و مهارت های زبانی در کلاس های ابتدایی مدارس ایران

این مقاله به طور جامع به بررسی نقش قصه گویی و روایت های ادبی در بهبود درک مطلب و تقویت مهارت های زبانی دانش آموزان در کلاس های ابتدایی مدارس ایران می پردازد. قصه گویی به عنوان یک ابزار آموزشی خلاقانه و جذاب، نه تنها باعث افزایش انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان به یادگیری می شود، بلکه به آن ها کمک می کند تا مفاهیم پیچیده را از طریق داستان های ملموس و جذاب بهتر درک کنند. از سوی دیگر، روایت های ادبی با محتوای فرهنگی غنی خود، امکان تقویت واژگان، بهبود مهارت های گفتاری و شنیداری، و ارتقای توانایی تحلیل متون را برای دانش آموزان فراهم می کنند. این مقاله ابتدا به تعریف و تحلیل نظریه های مرتبط با قصه گویی به عنوان یک ابزار آموزشی پرداخته و سپس تاثیر مثبت آن بر درک مطلب و مهارت های زبانی را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین به این موضوع پرداخته می شود که چگونه داستان ها و روایت های ادبی می توانند دانش آموزان را به تفکر انتقادی، تحلیل متن، و تفسیر معانی عمیق ترغیب کنند. علاوه بر این، چالش ها و محدودیت های استفاده از قصه گویی در کلاس های ابتدایی، مانند کمبود منابع مناسب و نیاز به آموزش معلمان، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش پایانی مقاله، پیشنهادات و راهکارهایی برای بهبود استفاده از قصه گویی در برنامه های درسی ارائه شده است که شامل توسعه منابع آموزشی، برگزاری کارگاه های آموزشی برای معلمان، و استفاده از تکنولوژی های دیجیتال به عنوان ابزار مکمل است. این مقاله نشان می دهد که با برنامه ریزی دقیق و استفاده موثر از قصه گویی و روایت های ادبی، می توان به تقویت مهارت های زبانی و بهبود درک مطلب دانش آموزان ابتدایی کمک کرد و به رشد و توسعه جامع تر آن ها در عرصه های آموزشی و فرهنگی یاری رساند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، روایت های ادبی ، درک مطلب ، مهارت های زبانی ، آموزش ابتدایی