بررسی روابط ساختاری اضطراب و افسردگی با شفقت ورزی: نقش میانجی کمالگرایی

هدف این پژوهش بررسی روابط اضطراب و افسردگی با خودلسوزی و بررسی نقش میانجی کمالگرایی بود. این پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بود. نمونه آماری شامل ۲۹۵ نفر بود. نمونه گیری به شیوه در دسترس بود. جمع آوری داده ها با پرسشنامه های افسردگی یک SPSS اسپیلبرگر، خودلسوزی و مقیاس کمالگرایی توسط کمالی و همکاران بود. داده های این پژوهش به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار LISREL تحلیل شد. یافته ها نشان داد کمالگرایی مثبت و منفی اثر مستقیم و معناداری بر اضطراب (γ = ۰/۲۹) و افسردگی ندارد. اثر شفقت به خود بر اضطراب (γ = ۰/۲۴) و افسردگی (γ = ۰/۱۳) معنادار است. اثر غیر مستقیم شفقت به خود بر اضطراب (γ = -۰/۱۷) و افسردگی (γ = -۰/۱۳) معنادار بود. کمالگرایی منفی (γ = -۰/۲۰) و مثبت (γ = -۰/۱۳) اثر غیر مستقیم شفقت به خود بر اضطراب (γ = -۰/۰۲) و افسردگی (γ = -۰/۰۳) معنادار بود. یافته های پژوهش مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، شفقت به خود ، کمالگرایی