دانش بومی استفاده از گیاه زعفران در طب سنتی ایران

زعفران گیاه بومی ایران است که از دوران باستان، ایرانیان با نحوه کشت و کاربردهای تغذیه ای و مصارف دارویی سنتی آن کاملا آشنا بودند. این گیاه با نام علمی« Crocus sativus» گیاهی است از تیره ی زنبقیان که دارای بوی معطر با طعم کمی تلخ می باشد. در این مقاله ابتدا با روش اسنادی و استفاده از کتب و مقالات در حوزه استفاده از زعفران در طب سنتی ایران، نقش این گیاه در طب کهن بررسی شد و سپس با استفاده از آرشیوه پژوهشکده مردم شناسی، دانش بومی استفاده از آن در پزشکی مردمی مورد پژوهش قرار گرفت. این گیاه از گذشته های دور تاکنون عالوه بر استفاده خوراکی، مورد استفاده برای درمان بعضی از بیماری های جسمی و روحی نیز قرار می گرفته است؛ که در این مقاله به آن پرداخته شده است. این گیاه مسکن اعصاب، رافع سرفه، مفید برای بی خوابی و دندان درد و... است. گیاهان دارویی دارای جایگاه ویژه در تامین بهداشت و سلامت جوامع، پیشگیری و درمان بیماری ها هستند. نتایج تحقیق نشان می دهد که درمان های محلی و دانش عامیانه سنتی همچون زعفران که گنجینه ای عظیم در هر منطقه از کشور هستند، نیاز به بررسی و تحقیق بیشتری دارند. چراکه این تحقیقات می تواند، راهگشای متخصصین طب سنتی برای درمان بیماری ها قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طب سنتی ، گیاهان دارویی ، زعفران