پایش دمای سطح زمین در رابطه با تغییرات کاربری اراضی )مطالعه موردی: حوضه صوفی چای مراغه)

تغییرات کاربری/پوشش اراضی، توسعه مناطق شهری و کشاورزی و جنگل زدایی باعث تغییر رژیم دمای منطقه ای و محلی می شود. آگاهی از میزان دمای سطح زمین کمک قابل توجهی به طیف وسیعی از مسائل مرتبط با علوم زمین مانند اقلیم شهری، تغییرات جهانی محیطی و بررسی تعاملات انسان و محیط می نماید. هدف از این پژوهش پایش دمای سطح زمین در رابطه با تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویرOLI و TM در حوضه صوفی چای مراغه می باشد. برای طبقه بندی کاربری اراضی برای سال های ۱۹۹۲ و ۲۰۲۰ و تغییرات کاربری اراضی از روش نظارت شده و با استفاده از روش حداکثر شباهت استفاده شد. نتایج حاصله بیانگر صحت طبقه بندی به روش پیکسل پایه می باشد. با توجه به یافته های تحقیق، دقت کل در نقشه های طبقه بندی با استفاده از روش حداکثر شباهت برای سال ۱۹۹۲ برابر با ۹۹.۸۴ و برای سال ۲۰۲۰، ۹۹.۷۸ به دست آمد. بر اساس نقشه کاربری اراضی حوضه آبخیز صوفی چای مربوط به سال ۱۹۹۲ که با روش حداکثر شباهت استخراج شده است، بیشترین کاربری ها در درجه نخست مربوط به بخش کوهستانی نوع ۱ می باشد که مساحتی به تقریب ۳۲۰.۴۲ کیلومترمربع را دارا می باشد. سپس کاربری دیم با مساحتی بالغ بر ۱۹۱.۰۹ کیلومتر مربع و کاربری کشاورزی پرتراکم با مساحت ۷۴.۲۹ کیلومتر مربع بیش ترین مساحت ها را دارا می باشند. مساحت کاربری ها در سال ۲۰۲۰ نیز نشان می دهد که بیش ترین کاربری ها مربوط به کوهستانی نوع۱، دیم و مسکونی می باشد.

کلیدواژه ها:

دمای سطح زمین ، تغییرات کاربری ، پوشش زمین ، صوفی چای.