پیشگیری از گرایش به دخانیات

مصرف مواد دخانی از جمله سیگار، قلیان، پیپ و... تعداد زیادی از مردم را تحت تاثیر قرار داده و به طور روزافزونی در حال تعامل با سایر آسیبهای اجتماعی و تبدیل شدن به تهدیدی جدی است. هدف مقاله حاضر، بررسی میزان گرایش نوجوانان و جوانان استان قزوین به مصرف دخانیات در سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری و عوامل اجتماعی موثر بر آن است. در این زمینه، پس از بسط فضای مفهومی موضوع، از رویکردهای نظری سبک زندگی و اوقات فراغت وبر، زیمل و بوردیو استفاده شد. روش تحقیق، پیمایشی بود که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت، در این پیمایش نمونه ای از شهروندان ۱۵ تا ۳۰ سال قزوین مطالعه شد. اعتبار پرسشنامه به شیوه صوری و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تحقیق نشان داد بین متغیرهای مصرف کالاهای فرهنگی، گذران اوقات فراغت به صورت مدرن، سلیقه مصرف مشترک و سن با گرایش به مصرف دخانیات رابطه معنادار و مثبت وجود دارد؛ بدین معنا که با افزایش سطح این متغیرها، میزان گرایش به مصرف افراد نیز بیشتر می شود؛ اما بین متغیرهای گذران اوقات فراغت به شکل سنتی با گرایش به مصرف دخانیات رابطه معنادار و منفی مشاهده شد و لذا می توان گفت با تغییر تفریحات به شکل سنتی تر و استفاده از کالاهای فرهنگی انتظار می رود گرایش به مصرف کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

سوء مصرف ، دخانیات ، بعد شناختی ، بعد عاطفی ، بعد رفتاری