تاثیر آموزش مثبت نگری بر تنظیمات هیجانی و عملکرد سازمانی و خودکارآمدی شغلی معلمان زن

یکی از عوامل موثر در تامین آرامش و امنیت روانی، داشتن افکاری مثبت است. زیرا وضعیت روانی، جسمانی و نحوه تجربه شادی یا درد و به طور کلی کیفیت زندگی ما، از آرایش ذهنی و سبک اندیشه ما نشات می گیرد. قسمت اعظم استرس و بدبختی زندگی آدمها به خاطر منفی بافی است. ارزش مثبت اندیشی وقتی معلوم می شود که بدانیم امید و نشاط در زندگی در سایه خوش بینی حاصل می شود. مثبت نگری حاصل تعامل آرام و بدون مشکل با محیط اجتماعی است که پیامد آن مجموعه ای از تمایلات مبتنی بر رضایتمندی، خوش بینی، امید و اعتماد و اطمینان خاطر در افراد از جمله معلمین، است. با در نظر گرفتن تحقیقات انجام شده، با توجه به اهمیت وجود تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی نزد معلمان و اهمیت و حساسیت شغل معلمی به ویژه در دوره ابتدایی بر تربیت دانش آموزان هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر آموزش مثبت نگری بر تنظیمات هیجانی و عملکرد سازمانی و خودکارآمدی شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه های به حجم ۳۰ نفر از کلیه معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شغلی بندورا (۱۹۷۷) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و همکاران (۲۰۰۳) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت اندیشی، میزان تنظیم هیجان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (p<۰.۰۰۱) بدین معنا که سطح هیجان آزمودنی ها به تعادل بیشتری رسید. همچنین میزان خودکارآمدی شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش (p<۰.۰۰۱) یافت.

کلیدواژه ها:

مثبت نگری ، تنظیم هیجان ، عملکرد سازمانی ، خودکارآمدی شغلی