مقایسه اثربخشی روش های یادگیری مشارکتی و یادگیری خودمحور بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم شهرستان اصفهان در درس علوم

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش های یادگیری مشارکتی و یادگیری خودمحور بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم شهرستان اصفهان در درس علوم انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. روش پژوهش شبه آزمایشی بود و از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، در مرحله اول ناحیه ۵ شهر اصفهان انتخاب شد و در ادامه از بین مدارس ابتدایی سه مدرسه پسرانه انتخاب و تعداد ۴۵ دانش آموز ابتدایی پایه پنجم (سه کلاس ۱۵ نفره) به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه آزمایش اول مداخله یادگیری مشارکتی و گروه آزمایش دوم مداخله یادگیری خودمحور را دریافت کردند؛ گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار تحقیق شامل آزمون عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) بود. مداخلات طی ۱۵ جلسه یک ساعته در مورد گروه های آزمایش اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد: فرضیه تحقیق در سطح (۰.۰۵ > P) تایید شد. بنابراین فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر یادگیری خودمحور و یادگیری مشارکتی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم متفاوت است، تایید می شود و میزان تاثیر یادگیری مشارکتی بر عملکرد تحصیلی ۰.۲۹۵ و یادگیری خودمحور بر عملکرد تحصیلی ۰.۲۰۲ می باشد. بنابراین، یادگیری مشارکتی نسبت به یادگیری خودمحور بر بهبود عملکرد تحصیلی بیشتر اثربخش بوده است و بین آنها تفاوت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، یادگیری خودمحور ، عملکرد تحصیلی