رابطه سرمایه های فرهنگی و رضایت شغلی معلمان با نقش واسطه ای رفتارهای اخلاقی مدیران آموزش و پرورش استان همدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه های فرهنگی و رضایت شغلی معلمان با نقش واسطه ای رفتارهای اخلاقی مدیران آموزش و پرورش صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی معلمان ابتدایی شهر همدان می باشد که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ مشغول به تحصیل می باشند. بر اساس آمار واحد کارشناس آموزش اداره کل آموزش و پرورش استان همدان برابر با ۴۳۹۸ نفر می باشند. همچنین با توجه حجم نمونه از روش نمونه گیری تعداد ۳۷۰ نفر به مدارس و معلمان منتخب برابر با ۱۳۵ نفر به دلیل عدم دسترسی به همه نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات مربوط به پاسخگویی به سوالات پژوهش از روش میدانی و کتابخانه ای و پرسشنامه های استاندارد سرمایه فرهنگی خانواده و رضایت شغلی استفاده گردید. یافته های پژوهش بیانگر رابطه خطی بین متغیر سرمایه فرهنگی خانواده و نظام پرداخت در متغیر رضایت شغلی می باشد. نتایج نشان می دهد که میزان همبستگی متغیر سرمایه فرهنگی و نظام رهبری در یک ترکیب خطی همراه با رضایت شغلی برابر با ۰/۴۹۳ و معنی دار دارد ۰/۰۵ سطح معناداری ملاک است. ضریب تعیین برابر با ۰/۴۶۰ و ضریب تعیین R۲ برابر با ۰/۴۹۵ گزارش شده است. سرمایه فرهنگی از طریق مولفه رضایت شغلی با نقش واسطه ای رفتارهای اخلاقی مدیران توجیه شده است (P ≤ ۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

سرمایه فرهنگی خانواده ، رضایت شغلی ، رفتارهای اخلاقی مدیران آموزش و پرورش