تاثیر روی کرد سازنده گرایی بر تقویت مهارت حل مسئله دانش آموزان در درس علوم تجربی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه جوامع، نقش کلیدی در پرورش مهارت های تفکر و حل مسئله ایفا می کند. از گذشته تاکنون، روش های متنوعی برای بهبود اثربخشی نظام آموزشی به کار گرفته شده است و هر یک از این روش ها بارها توسط معلمان آزموده و بهبود یافته اند. در سال های اخیر، رویکرد سازنده گرایی به عنوان یکی از نظریه های موثری ادگیری، توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است. این رویکرد با تاکید بر تعامل فعال یادگیرندگان با محیط و ایجاد ارتباط میان دانش قبلی و تجربیات جدید، بستر مناسبی برای تقویت مهارت حل مسئله فراهم می آورد. هدف این مقاله بررسی تاثیر سازنده گرایی بر تقویت توانایی حل مسئله در درس علوم تجربی است. این پژوهش نشان می دهد که چگونه مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری می تواند به بهبود درک علمی و توانایی های تحلیلی آنها منجر شود. یافته ها حاکی از آن است که استفاده از رویکرد سازنده گرایی در آموزش علوم تجربی، نه تنها باعث یادگیری عمیق تر مفاهیم می شود، بلکه دانش آموزان را برای مواجهه با چالش های واقعی آماده تر می سازد.

کلیدواژه ها:

حل مسئله ، آموزش علوم تجربی ، سازنده گرایی