آثار و پیامدهای حاشیه نشینی بر فرآیند های تعلیم و تربیت

حاشیه نشینی به عنوان یکی از معضلات بزرگ اجتماعی است مساله این است که به دنبال عواملی چون مهاجرت، کمی درآمد و... ایجاد می شود. بدین ترتیب که افرادی با شرایط خاص با توجه به جاذبه هایی که بعضی از مناطق به لحاظ ارزانی قیمت زمین و بوم شناسی خاص دارند برای سکونت انتخاب می شوند در صورتی که به لحاظ امکانات کامل و لازم برای انجام یک زندگی متعارف از شرایط مناسب برخوردار نمی باشند. با توجه به تبعات سوء ناشی از حاشیه نشینی به عنوان یکی از معضلات بزرگ اجتماعی که امروزه عاملی در جهت سقوط افراد در ورطه انحراف و بزهکاری است بدیهی است که نظام آموزشی و فرآیندهای تعلیم و تربیت با توجه به ظرافت خاص آنها مورد هجمه قرار خواهند گرفت. این پژوهش با هدف اصلی از بین بردن خال پژوهشی در این زمینه و ایجاد روزنه برای پژوهش های بیشتر و برانگیختی احساس نیاز به نگاه ویژه بدنه اجتماعی و آموزشی کشور به این موضوع از مجرای شناساندن عوامل و آثار می باشد و هدف ویژه جاری کردن الگوی مختص رویارویی با این مسئله با بهره گیری از روش تحقیق کتابخانه ای و اسنادی انجام و نتیجه گرفته شد که حاشیه نشینی با پیامدهایی که در پی دارد می تواند علی رغم تضعیف نظام آموزشی، کیفیت فرآیندهای تعلیم و تربیت را نیز از جوانب مختلف مورد کاهش قرار دهد.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، تعلیم و تربیت ، نظام آموزشی ، دانش آموزان ، فرآیند