بررسی رابطه بین هوش هیجانی و باورهای هوشی با اضطراب در دانش آموزان پسر متوسط اول

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و باورهای هوشی با اضطراب در دانش آموزان پسر متوسط اول اجرا شد. پژوهش از نوع کاربردی با روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم مدارس استعدادهای درخشان شهر رفسنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد کل ۸۳ نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با روش نمونه گیری به صورت سرشماری کل دانش آموزان پایه هفتم به تعداد ۸۳ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا-شرینگ (۱۹۹۸)، پرسشنامه باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷) و پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۸۸) بودند و فرضیه ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی و باورهای هوشی با اضطراب دانش آموزان رابطه وجود دارد و هر دو متغیر پیش بینی کننده اضطراب دانش آموزان پایه هفتم می باشند، البته قدرت پیش بینی کنندگی هوش هیجانی بیشتر از باورهای هوشی در پیش بینی اضطراب بود. در نتیجه گیری باید گفت توجه به متغیرهای مثبت گرا و افزایش آنها در افراد منجر به کاهش اختلالات روانی می گردد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، باورهای هوشی ، اضطراب