بررسی اثربخشی آموزش ریاضی از طریق بازی های هدایت شده بر خودکارآمدی تحصیلی و توانایی حل مسئله در دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی

پژوهش حاضر به هدف مطالعه تاثیر بازی هدایت شده در خودکارآمدی تحصیلی و توانایی حل مسئله دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسرانه دوره ابتدایی منطقه ۱۵ شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، مدرسه ای انتخاب و از میان دانش آموزان آن دو کلاس پایه پنجم ابتدایی برگزیده شدند و در دو گروه ۲۰ نفره، زیر گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش طی دوازده جلسه از طریق پروتکل آموزشی مبتنی بر بازی هدایت شده به فعالیت پرداختند. از پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۹) و توانایی حل مسئله هپنر (۱۹۸۸) به عنوان ابزارهای پژوهش بهره گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی به همراه آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل ها نشان داد بازی هدایت شده بر رشد خودکارآمدی تحصیلی (استعداد، بافت و کوشش) تاثیر ۶۱.۷ درصدی و بر توانایی حل مسئله (اعتماد به حل مسائل گرایش-اجتناب، کنترل شخصی) تاثیر ۷۴.۵ درصدی داشته و میانگین گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون هر دو مهارت افزایش چشمگیری پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

درس ریاضی ، بازی هدایت شده ، خودکارآمدی تحصیلی ، توانایی حل مسئله ، دانش آموزان پایه پنجم