اثربخشی برنامه آموزش رفتاری والدین بر کاهش عالئم اختلال نافرمانی در کودکان ۶-۸ ساله

اختلال نافرمانی مقابله ای جز اختلالات برون ریزی شده است که با شیوع ۲ تا ۱۶ درصدی در کودکان پیش دبستانی یا دبستانی و در مرحله قبل از نوجوانی بروز می کند. این اختلال الگوی پایدار منفی کاری، نافرمانی، لجبازی، خصومت و سرکشی در برابر اولیای قدرت است. تحقیقات نشان می دهد والدین این کودکان استرس بالایی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی برنامه آموزش رفتاری والدین بر کاهش علائم این اختلال در کودکان بود. شیوه گردآوری داده ها آزمایشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، مادران کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شهر ساری بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل همتا شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مرضی کودکان گادو و اسپرافکین و پروتکل آموزش رفتاری والدین بارکلی بود. آموزش رفتاری والدین در قالب ۹ جلسه در گروه آزمایش انجام شد. یافته ها نشان داد آموزش رفتاری والدین تاثیر مثبت و معناداری در کاهش علائم نافرمانی در کودکان داشته است. از پژوهش حاضر نتیجه گرفته شد آموزش رفتاری مادران می تواند به عنوان یک شیوه درمانی بر کاهش علائم اختلال نافرمانی کودکان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش رفتاری والدین ، بارکلی ، اختلال نافرمانی مقابله ای ، لجبازی ، خصومت