بررسی نقش سبکهای فرزندپروری در پیش بینی تابآوری عاطف ی نوجوانان شهر اردبیل

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبکهای فرزندپروری در پیش بینی تابآوری دانش آموزان دختر مطقع متوسطه دوم شهر اردبیل بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع مت وسطه دوره دوم بود که در سال ۱۴۰۳ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد۱۰۰ نفر بصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سبک های فرزندپروری با مریند و مقیاس تابآوری کونور و دیوید سون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاد شده است. یافته ها حاکی از آن هستند که نتیجه ضریب همبستگی بین سبکهای فرزندپروری و تاب آوری عاطفی ۷۶۱/۰ است که این ضریب در سطح معنی- داری کمتر از ۵ صدم معنادار است. ( Sig< ۰.۰۵ ). لذا میتوان ادعا کرد ک ه ارتباط مثبت و معناداری بین سبکهای فرزندپروری و تاب آوری عاطفی وجود دارد. و هر کدام از سبکها در پیش بینی تابآوری دختران نوجوان شهر اردبیل سهمی دارند و سهم سبک مقتدر بیش از دیگر سبک ها است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری عاطفی ، سبک فرزندپروری ، نوجوان