تاثیر فعالیت بدنی بر پیشرفت تحصیلی در کودکان و نوجوانان در سن مدرسه

این مرور نظام مند به بررسی رابطه بین فعالیت بدنی و پیشرفت تحصیلی در کودکان و نوجوانان در سن مدرسه (۵-۱۸ سال) می پردازد، و شواهد به دست آمده از ده ها مطالعه در پایگاه های داده متعدد، از جمله PubMed، ERIC، PsycINFO، Scopus، Web of Science و SPORTDiscus را بدون محدودیت زمانی، ترکیب می کند. اهداف این مرور، ارزیابی تاثیر کلی فعالیت بدنی بر پیشرفت تحصیلی، بررسی عوامل موثر مانند نتایج موضوعی خاص، انواع مداخلات و عوامل واسط، و ارائه توصیه های مبتنی بر شواهد برای عملکرد آموزشی است. از میان ۴۱ مرور نظام مند و فراتحلیل شامل بیش از ۱۰۰ مطالعه اولیه و هزاران شرکت کننده، یافته ها نشان دهنده تاثیر مثبت کوچک تا متوسط فعالیت بدنی بر پیشرفت تحصیلی است (اندازه اثر از g=۰.۲ تا ۰.۴۴)، به طوری که فعالیت بدنی مزمن، متوسط تا شدید (۳۰-۶۰ دقیقه، ۴-۵ روز در هفته) قوی ترین مزایا را به ویژه در ریاضیات نشان می دهد. عملکردهای شناختی مانند توجه و حل مسئله، در کنار آمادگی جسمانی، این رابطه را میانجیگری می کنند. با این حال، تغییرپذیری در طرح های مطالعه، معیارها و گزارش ها، نتیجه گیری های قطعی را محدود می کند. این مرور بر پتانسیل فعالیت بدنی برای افزایش نتایج یادگیری تاکید می کند و از ادغام آن در برنامه های درسی مدرسه و سیاست های حفاظت از تربیت بدنی حمایت می کند. این مرور نتیجه می گیرد که تحقیقات استاندارد شده و دقیق برای بهینه سازی مزایای آموزشی فعالیت بدنی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش