اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شاخص های پریشانی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شاخص های پریشانی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواسی جبری مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر زنجان در سال ۱۴۰۳ بود. حجم نمونه شامل ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) از جامعه آماری به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه گواه و آزمایش جایگماری شدند. برای گروه آزمایشی، مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت ۸ جلسه ۰۹ دقیقه ای هر هفته یک اعمال شد در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (لوویبوند و لوویبوند، ۱۹۹۵) بود. نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شاخص های پریشانی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری تاثیر معناداری دارد (۰۱/۰p<.) به طوری ارائه این درمان موجب کاهش برشاخص های پریشانی روانشناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری در گروه آزمایش شده است (۰۱/۰p<.) یافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با بهکارگیری این روش مداخله ای فراهم می کند و روانشناسان و مشاوران می توانند برای بهبود شاخص های پریشانی روانشناختی افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری از این مداخله استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد ، پریشانی روانشناختی ، اختلال وسواسی جبری