اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر شکوفایی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر شکوفایی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. این پژوهش از لحاظ روش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ تشکیل دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، ۳۰ دانش آموز انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی شکوفایی اسچرینر و همکاران (۲۰۰۹) استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه مهارت های مثبت اندیشی مبتنی بر بسته کوئیلیام (۲۰۰۳) را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر اثربخشی مثبت اندیشی بر شکوفایی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی، مورد تایید قرار گرفته است (P>۰.۰۱). بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از برنامه ی مثبت اندیشی می تواند موجب تعدیل شکوفایی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شود.

کلیدواژه ها:

مثبتاندیشی ، شکوفایی تحصیلی ، دانش آموزان