زنبورداری درگذرزمان باتکیه بردانش بومی مطالعه موردی: مراتع خشک و نیمه خشک نیشابور

زمین های مرتعی زمانی بیشترین سود را برای جامعه خواهند داشت که بصورت چندمنظوره موردبهره برداری و مدیریت قرارگیرند یکی ازاستفاده های جانبی سودآور ازمراتع زنبورداری است درزمینه منابع طبیعی به دلیل قدمت استفاده ازاین منابع درگذرزمان اندخته های علمی فراوانی بدست امده که درصورت شناسایی و بهره گیری ازآن و تلفیق آن با دانش جدید می تواند تحول اقتصادی و افزایش درامد را به دنبال داشته باشد اشنایی با دانش بومی با توجه به روند رو به تخریب مراتع و لزوم استفاده بهینه ازپتانسیل آن درزمینه های مختلف علی الخصوص زنبورداری ازضروریات می باشد ازاین رو دراین تحقیق سعی شده شیوه های زنبورداری و تغییرات آن درگذرزمان باهدف تکیه بردانش بومی زنبورداران مورد بررسی قرارگیرد به منظور جمع اوری اطلاعات مورد نیاز تحقیق درزمینه دانش بومی زنبورداری ازشیوه مصاحبه عمقی با زنبوداران به همراه مشاهده مستقیم و مشارکتی استفاده شد نتایج تحقیق تطابق دانش بومی زنبورداران قدیم ودانش زنبورداران امروزی را نشان داده که با توجه به پیشرفت روزافزون علم و توسعه فناوری درزمینه زنبورداری آن را میتوان سندی دال برهمسویی این دودانش دانست که باتوجه به کم رنگ شدن دانش بومی درگذرزمان لزوم حفظ و استفاده روزافزون آن اجتناب ناپذیر است

کلیدواژه ها:

زنبورداری ، دانش بومی ، مصاحبه عمقی ، مراتع بینالود