ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی ازدیدگاه فرسایش بادی درحوزه آبخیز کویرمیقان

بیابان زایی معضلی جهانی بوده و اغلب کشورهای خشک ونیمه خشک جهان ازجمله ایران با این پدیده مواجه می باشند این پدیده فرایندی است که بهتدریج توسعه و تشدید یافته و هزینه های اصلاح آن بشکل تصاعدی افزایش می یابد بنابراین شناسایی و ارزیابی عوامل موثردربیابان زایی و تعیین مناطق مبتلا به این معضل ازضروریات امردرهرمنطقه می با شد یکی ازعوامل موثردربیابان زایی فرسایش بادی است کهدراین تحقیق با استفاده ازروش فائو و یونپ درحوزه ابخیز کویرمیقان بررسی شد دوره زمانی ارزیابی یک دوره 20ساله 1368-87 و با استفاده ازقدیمیترین اطلاعات عکسهای هوایی و تصاویر ماهواره ای موجود بود برای ارزیابی فرایند فرسایش بادی چندین شاخص درنظر گرفته شد و با برداشت های میدانی و مطالعات کتابخانه ای شاخصهای منتخب ارزیابی و امتیاز دهی شدیند چهارکلاس ناچیز متوسط شدید و خیلی شدید جهت تفکیک درجات بیابان زایی درنظر گرفته شده و فرایند فرسایش باید ازسه جنبه وضعیت کنونی سرعت و استعدادطبیعی بیابان زایی بررسی شد براساس نتایج حاصله درحوزه ابخیز کویرمیقان به ترتیب 125853 هکتار23درصد اراضی درکلاس ناچیز 251504هکتار45درصد درکلاس متوسط و 158819هکتار29درصد درکلاس شدید بیابان زایی ازدیدگاه فرسایش بادی قرارگرفتند دراراضی پست و شورحاشیه کویرمیقان و دشتهای سیلابی دارای پوشش گیاهی فقیربیشترین میزان فرسایش بادی مشاهده شد

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، فرسایش بادی ، فائو و یونپ ، کویرمیقان