بررسی استقرار نهال های بادام درسطوح آبگیر باران

درحال حاضروضعیت تولید دراکثرحوزه های ابخیز کشور به لحاظ بهره برداریهای غیراصولی و عدم اعمال مدیریت های لازم درجهت حفظ و پایداری منابع درشرایط بحرانی ازنظر منابع طبیعیت تجدیدشونده می باشد ازانجایی که حدود 90درصد ابخیزهای ایران دارای شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک می باشد کمبود رطوبت ذخیره شده طبیعی درخاک نیز عامل مهمی درتشدید مسائل موجود درآنهاست عدم برخوردی ازروش های علمی و عملی ساکنین آبخیزها درمدیریت بهینه و بهره برداری مناسب ازریزشهای جوی ازعوامل اصلی درکاهش تولیدات گیاهی و همچنین تشدید فرسایش هدررفته آب حاصل ازبارش می باشد لذا دراین تحقیق کشت گونه بادام درسه نوع سامانه سطوح آبگیر شامل سطح عایق نیمه عایق و مرتع معمولی مورد بررسی قرارگرفت و درنتیجه درختانی که درپایین دست سطح عایق قرار دارند بدلیل بالا بودن درصد رواناب آن نسبت به سایرسطوح زنظر رشدارتفاعی و رشدقطریقه با سایرسطوح اختلاف معنی داری داشتندبطوریکه ازنظر ارتفاع به روش دانکن ازلحاظ تیمار درسطح 5درصد معنی دار است ولی ازلحاظ تکرار درسطح 1درصد معنی دار شده است ازنظر قطریقه نیز ازلحاظ تیماروتکرار درسطح 1درصد معن یدار بود

کلیدواژه ها:

بادام ، عایق ، مرتع ، نیمه عایق