آبخوانداری تکنیکی مناسب برای مقابله با بیابان زایی: مطالعه موردی آبخوانداری دشت موسیان

طرح پخش سیلاب برابخوان یکی ازمناسب ترین راه کارها درمناطق خشک و نیمه خشک به منظور کنترل سیلاب تقویت ابهای زیرزمینی کاهش خسارات سیل تقویت پوشش گیاهی مقابله با بیابانزایی و .... می باشد درهمین راستا برروی مخروطه افکنه های نفوذپذیردشت موسیان دراستان ایلام به وسعت 5000 هکتارعملیات پخش سیلاب درسال 75 اغاز و بهعنوان گزینه ای مناسب جهت مقابله با خسارت سیل تغذیه و تقویت آبهای زیرزمینی و جلوگیری ازگسترش بیابانه اغاز گردید دراین مقاله سعی شده است اثرات محیطی ملموس طرح درمنطقه بررسی گردد که جهت رسیدن به این اهداف ازداده های اندازه گیری شده هیدرومتری درصد زنده مانی گونه های مختلف کاشته شده افزایش علوفه مرتعی طرح درسالهای مختلف قبل و بعدازاجرای طرح استفاده شده است ازنتایج مههم طرح میتوان به توسعه کشاورزی ابی تغییر و تبدیل شیوه زندگی مبتنی بردامداری و رمه گردانی به کشاورزی و دامداری حجم نفوذسیلاب معادل 24میلیون مترمکعب درطی 5سال کاشت 478000 اصله نهال با درصد زنده مانی به میزان 69درصد و وزن چوبی به مقدار 567800 کیلوگرم افزایش تولید درهکتارعلوفه مرتعی از50کیلوگرم درسال 82 به میزان 220تا250کیلوگرم درهکتار تاسال 88 تثبیت جمعیت و جلوگیری ازمهاجرت روستائیان اشاره کرد

کلیدواژه های آبخوانداری تکنیکی مناسب برای مقابله با بیابان زایی: مطالعه موردی آبخوانداری دشت موسیان:

آبخواندری ، پخش سیلاب ، بیابان زایی ، استان ایلام