اثر شدت چرا بر پوششگیاهی و خصوصیات خاک در مراتع دشت کالپوش: خراسان شمالی

در این تحقیق تاثیر چرا بر روی پوشش گیاهی و خصوصیات خاک و رابطه آن با فاصله از آبشخور مورد بررسی قرار گرفت.فرم های رویشی و کلاس های خوشخوراکی با توجه به فاصله از آبشخور، دارای واکنش های متفاوتی به چرا می باشند. بهطوری که با فاصله از آبشخور کلاس خوشخوراکی 1 افزایش می یابد و کلاس خوشخوراکی 3 کاهش می یابد. بررسی فاکتور های فیزیکی خاک از قبیل جرم مخصوص، درصد تخلخل، محتوی رطوبتی در طول ترانسکت و با فاصله از آبشخور تعیین شد. بررسی ها نشان داد که عامل مهمی که اثر تردد دام بر خاک را نشان می دهد جرم مخصوص ظاهری است. جرممخصوص ظاهری حاکی از همسویی آن با افزایش شدت چرای دام در مراتع مورد بررسی است. مقادیر محتوی رطوبتی، درصد تخلخل با افزایش چرا کاهش می یابند. چنانچه فشار چرا در حد متوسطی باشد خاک و پوشش گیاهی مرتع قادر خواهند بود خسارت های ناشی از لگد کوبی و چرا را بهبود بخشیده و جبران نمایند.

کلیدواژه ها:

آبشخور ، چرا ، پوششگیاهی ، خاک ، دشتکالپوش