چگونگی بهبود توانمندی تصمیم گیریهای شغلی مدیران مدارس (با محوریت تابآوری در موقعیتهای بحرانی)

موفقیت نظام آموزشی هر کشور، مدیون فعالیت معلمان و مدیرانی است که بتوانند در جهت شکوفایی علمی اخلاقی فراگیران، از کیفیت تصمیم گیری های شغلی در موقعیت های بحرانی اتخاذ نمایند. پژوهش حاضر به منظور رسیدن به فهمی عمیق تر از تجربه مدیران مدارس در تصمیم گیری های شغلی با محوریت تاب آوری در موقعیت های بحرانی انجام شده است. به صورت کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی (سه روش کولایزی) انجام شده است. به منظور گردآوری داده ها با ۱۸ نفر از مدیران مدارس متوسطه شهر کرمانشاه (مردان و زنان) مصاحبه نیمه ساختار یافته و عمیق صورت گرفته است. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور صحت و سقم داده ها از معیارهای بازنگری ناظرین و مصاحبه شوندگان استفاده شده است. با استفاده از نرم افزار Maxqda مضامین اصلی استخراج شدند. بر مبنای فایل های متنی وارد شده به نرم افزار، مضامین اصلی استخراج شدند. طبق یافته های به دست آمده، تجارب مدیران در سه مضمون اصلی «اتخاذ رویکرد مشارکتی»، «بازنگری در نوع مواجهه با چالش ها» و «ارتقاء مهارت های مدیریت بحران» دسته بندی شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد، با بهبود مولفه های موثر در ارتقاء تاب آوری مدیران، کیفیت تصمیم گیری های شغلی آنان در مواجهه با وضعیت های بحرانی بهبود خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مدیران ، تصمیم گیری های شغلی ، مدیریت بحران ، رویکرد مشارکتی