سبک شناسی فرم حروف خط محقق در مصحف علیرضا عباسی

هنر خوشنویسی و در راس آن کتابت قرآن مجید از ممتازترین و زیباترین تجلیات هنر اسالمی است که از مقامی شایسته و ارجمند در میان مسلمانان جهان برخوردار است. خوشنویسان مسلمان، به سبب علو شان و اهمیت کالم الهی، نه تنها در زیبایی نوشتاری آن میکوشیدند، بلکه نسخه های نفیس قرآنی را به بهترین شکل ممکن میآراستند. اهمیت و جایگاه هنر خوشنویسی در میان مسلمانان سبب شد تا مقام و منزلت هنرمندان و پدیدآورندگان این آثار نیز افزایش یابد. در قرن چهارم هجری، با ظهور ابن مقله شیرازی (۲۷۲–۸۲۳ ق) و ابداع خطوط شش گانه، هر یک از این خطوط کاربرد خاص خود را پیدا کردند. محقق در عین حال که قلم مستقلی بود تاثیر زیادی در ایجاد خطوط دیگر داشت و به دلیل زیبایی و استحکامش، در گستره هنر اسالمی برای نوشتن کتیبهها، قرآن و کتابآرایی استفاده میشد. از جمله استادان به نام در قلم محقق، علیرضا عباسی خوشنویس شهیر و صاحب سبک عصر صفوی است. مصحف علیرضا عباسی، محفوظ در آستان قدس رضوی از جمله آثار مهم و مرجع خوبی برای شناخت خط محقق دوره صفوی است. سبک شناختی فرم حروف در خط محقق، و تحلیل زوایای هندسی و زاویه قلمگذاری براساس مصحف علیرضاعباس ی در زمره پژوهشهای مغفول مانده در حیطه قلم محقق است.

کلیدواژه ها:

خوشنویسی صفوی ، قلم محقق ، علیرضا عباسی ، فرم