تعامل معماری و انرژی های تجدیدپذیر

بشر از دوران کهن با انرژی هایی همچون انرژی خورشیدی، بیوگاز، زمین گرمایی و .... آشنایی داشته و از آنها به عنوان منابع حرارتی مورد نیاز پناه گاه خود استفاده می کرده است. با استخراج نفت و زغال سنگ و امکان دسترسی نامحدود به فرآورده های نفتی، کم کم استفاده از سایر منابع انرژی، جز در مکان های دور افتاده و مناطق جنگلی، محدود و فراموش شد و سوخت فسیلی جای هر نوع سوخت دیگری را گرفت. با استفاده بی رویه از ذخایر نفتی و پایان پذیری این ذخایر، و آلوده سازی محیط، بشر، بار دیگر برآن شد تا منابع سوختی را مجددا مورد بررسی قرار داده و چالشی جدید در یافتن سوختی پایاتر و کم آلوده تر را آغاز کند که برای حصول این امر، سالانه میلیاردها دلار صرف تحقیق و بررسی این منابع می گردد. ساختمان از جمله پایگاه های اصلی مصرف انرژی است و بنابراین تلاش بر نحوه ساخت بناهایی که منبع تامین انرژی آنها ذخایری غیر از سوخت فسیلی باشد، نیازمند چالش جدیدی در میان معماران و طراحان است. این مقاله در پی آن است تا با معرفی نمونه های معماری موجود به بررسی و مطالعه انواع سامانه های خورشیدی غیر فعال، روش طراحی و عمکلرد آنها در ساختمان ها پرداخته و امکان تحقیق چنین چالشی را به نمایش گذارد.

کلیدواژه ها:

سامانه های خورشیدی ، دیوار ترومب ، حوضچه روی بام ، گلخانه خورشیدی ، ترموسیفون