سنجش پایداری مولفه های برآمده از استراتژی توسعه شهری (CDS) (نمونه مورد مطالعه: شهر اردبیل)

استراتژی توسعه شهری رویکردی نوین در برنامه ریزی و مدیریت شهری است که با کاهش فقر، مشارکت شهروندی و افزایش سرمایه گذاری می تواند زمینه را برای رسیدن به توسعه پایدار شهری فراهم سازد. هدف این مقاله سنجش شاخص های استراتژی توسعه شهری در شهر اردبیل می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر بررسی های میدانی است. حجم نمونه با استفاده از نرم افزار Sample Power ۲۳۰ نفر برآورد گردید. جهت ارزیابی نهایی و تحلیل داده ها از آزمون های آماری T تک نمونه ای و نیز از روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) در نرم افزار AMOS Graphics استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون T تک نمونه ای پژوهش نشان داد وضعیت شاخص های استراتژی توسعه شهری شامل زیست پذیری، حکمروایی مطلوب، بانکی بودن و رقابت پذیری در قلمرو مورد مطالعه با میانگین های ۲۱/۲، ۶/۲، ۶۲/۲، ۱۵/۲، در وضعیت قابل قبولی قرار ندارند. نتایج مدل عاملی مرتبه دوم پژوهش نشان داد از میان ابعاد استراتژی توسعه شهری، بعد رقابتی بودن با بار عاملی ۹۳/۰ داری بیشترین اثرگذاری و بعد بانکی بودن با وزن عاملی ۶۲/۰ دارای کمترین اثرگذاری در شهر اردبیل می باشند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که با افزایش شاخص حکمروایی خوب شهری بعد بانکی بودن به میزان ۵۵/۰، بعد زیست پذیری به میزان ۷۶/۰ و بعد رقابتی بودن به میزان ۸۶/۰ افزایش می یابد. در نهایت مشخص گردید که جذب سرمایه گذاری در شهر، رضایتمندی از امنیت سیستم بانکی، استفاده از فناوری های نوین در بانک ها، تخصص و مهارت مدیران شهری و پاسخ گویی قوانین شهری بیشترین میزان تاثیرگذاری بر فرایند استراتژی توسعه شهری در شهر اردبیل را خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

strategy ، CDS ، sustainability ، modeling ، Ardabil city ، استراتژی ، CDS ، پایداری ، مدل سازی ، شهر اردبیل.