رابطه بخشودگی بین فردی و انعطاف پذیری روانشناختی و ارتباط آن با کیفیت روابط در زوجین جوان

بخشش و گذشت فرآیند چشم پوشی ارادی از حق عصبانیت و انزجار از عمل ارتکابی زیان آور تعریف شده و معمولا ماهیتی امتدادی دارد. بوئن در سال ۱۹۶۶ مفهوم توده نامتمایز من خانواده را که از روانکاوی اقتباس شده بود. روابط بین فردی در معرض آسیبها و تهدیدهای متعددی است برخی از زوجها ممکن است به این گونه آسیبها و تهدیدها از طریق انتقام و اجتناب از خود واکنش نشان دهند که تاثیر نامطلوبی بر روابط آنها خواهد گذاشت. خانواده مهمترین بستر رشد تمامی اعضای خانواده است و تعاملات خانوادگی نقش مهمی در سلامت هر یک از اعضا خواهد داشت در این میان رابطه زن و شوهر به عنوان ارکان اصلی خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی ذوجین متاهل از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی وا حد تهران مرکزی که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ در حال تحصیل بودند تشکیل می شود. نمونه آماری بر اساس فرمول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) با توجه به اشتباه مجاز ۰/۰۵ و ضریب اطمینان ۰/۹۵ محاسبه گردید. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. تعداد ۵۰ نفر در نمونه در پژوهش شرکت کردند. که از طریق سه پرسشنامه به صورت آنلاین اطلاعات جمع آوری شد و در تحلیل نتایج داده ها به کار گرفته شد. با توجه به اینکه متغیر های مورد پژوهش پارامتریک می باشند جهت بررسی همبستگی از همبستگی پیرسون استفاده می کنیم.در مرجله اول برای بررسی های آماری مورد نیاز داده های موجود در هردو تست را به روش نرمال سازی با استفاده از ماکزیمم و مینیمم داده ها بی مقیاس کردیم. طبق نتایج به دست آمده، ملاحظه می شود رابطه بخشودگی بین فردی و انعطاف پذیری روانشناختی و ارتباط آن با کیفیت روابط در زوجین ۰.۶۵ می باشد که این مقدار در سطح معناداری ۰.۷۳ معنادار است. جهت مثبت این رابطه نشان می دهد که با رابطه انعطاف پذیری روانشناختی و ارتباط آن با کیفیت روابط در زوجین افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

بخشودگی بین فردی ، بودن ، انعطاف پذیری روانشناختی