نقش هوش مصنوعی در ارتقاء حس کنجکاوی و اشتیاق به یادگیری در دانش آموزان

هدف این مقاله مروری، بررسی و تحلیل نقش هوش مصنوعی (AI) در ارتقاء حس کنجکاوی و اشتیاق به یادگیری در میان دانش آموزان است. در عصر تحولات سریع فناورانه، پرورش انگیزه های درونی یادگیری مانند کنجکاوی (میل به دانستن و کاوش) و اشتیاق (درگیری فعال شناختی، عاطفی و رفتاری) برای توسعه یادگیری عمیق و مادام العمر اهمیتی حیاتی دارد. هوش مصنوعی با قابلیت های منحصربه فرد خود، پتانسیل قابل توجهی برای پاسخگویی به این نیاز ارائه می دهد. این مقاله با مرور نظام مند ادبیات پژوهشی، به بررسی مبانی نظری هوش مصنوعی، کنجکاوی و اشتیاق به یادگیری پرداخته و کاربردهای عملی AI در این زمینه را تشریح می کند. یافته ها نشان می دهد که ابزارهایی مانند سیستم های یادگیری تطبیقی، چت بات های هوشمند، یادگیری مبتنی بر بازی با AI، سیستم های پیشنهادگر محتوا و ابزارهای تحلیل یادگیری و بازخورد هوشمند، می توانند از طریق شخصی سازی تجارب، افزایش تعامل، ارائه چالش های بهینه، پاسخ گویی به سوالات، ایجاد محیط های جذاب و ارائه بازخوردهای هدفمند، به طور موثری کنجکاوی و اشتیاق دانش آموزان را تحریک و تقویت کنند. با این حال، چالش هایی نظیر مسائل اخلاقی، سوگیری الگوریتمی، نیاز به آموزش معلمان و شکاف دیجیتال نیز وجود دارند که نیازمند توجه جدی هستند. نتیجه گیری می شود که استفاده موثر و مسئولانه از هوش مصنوعی، در کنار حفظ نقش محوری معلم و تعاملات انسانی، می تواند به پرورش نسلی کنجکاوتر و مشتاق تر به یادگیری یاری رساند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، کنجکاوی ، اشتیاق به یادگیری ، آموزش شخصی سازی شده ، فناوری.