بررسی تاثیر مدیریت صحیح آبیاری بر رضایت مندی مردم از فضای سبز شهری: مطالعه موردی پارک های شهری

فضای سبز شهری با نقش مهم در بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی شهروندان، از چالش های مدیریت منابع آبی برای ارتقای کیفیت و رضایت در این فضاها رنج می برد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدیریت صحیح آبیاری بر میزان رضایت مندی مردم از پارک های شهری، با تاکید بر پارک های شهری شهر قم است. روش شناسی پژوهش شامل ترکیب روش های کمی و کیفی است. داده های کمی از طریق پرسشنامه ها و آزمون های آماری مانند رگرسیون و همبستگی پیرسون تحلیل شده و داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با کارشناسان فضای سبز و منابع آب جمع آوری شده اند. نتایج نشان داد که استفاده از سیستم های آبیاری نوین و مدل های دقیق تخمین نیاز آبی، مانند WUCOLS و LIMP، تاثیر زیادی در کاهش مصرف آب و بهبود کیفیت فضای سبز دارند. همچنین، در ماه های گرم سال، پوشش گیاهی و نوع کاربری زمین تاثیر زیادی بر نیاز آبیاری دارند. پژوهش نشان می دهد که با بهینه سازی برنامه های آبیاری و استفاده از فناوری های نوین، می توان مصرف آب را کاهش داده و رضایت شهروندان را افزایش داد. نتایج این مطالعه به مدیران شهری کمک می کند تا برنامه های آبیاری را با توجه به شرایط اقلیمی و نیاز آبی گیاهان بهینه سازی کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت صحیح آبیاری ، فضای سبز شهری ، پارکهای شهری ، آبیاری نوین