مطالعه مروری رابطه سبک های دلبستگی و ناگویی خلقی در بزرگسالان

پژوهش حاضر با هدف بررسی مروری رابطه سبک های دلبستگی و ناگویی خلقی در بزرگسالان انجام شد. سبک های دلبستگی، به مدل های درونی از دلبستگی اطلاق می شود که اشکال پاسخهای رفتاری اشخاص به جدایی از نگاره های دلبستگی و تعامل مجدد با این نگاره ها را مشخص می کند که بر پایه تجربیات کودک و مراقب می باشد. ناگویی هیجانی (ناگویی خلقی) نیز یک سازه شناختی و هیجانی بوده، به عنوان فقدان خودآگاهی هیجانی توصیف می شود و به نارسایی در تجربه، بیان و تنظیم هیجان ها اشاره دارد. در این مقاله به صورت مروری بر متون با مراجعه به مقالات تخصصی، به جمع آوری اطلاعات از منابع روانشناسی و توصیف و تبیین ارتباط و نقش سبک های دلبستگی ایمن و نا ایمن با ناگویی خلقی پرداخته شد. با توجه به مرور نتایج، می توان از متغیر سبک دلبستگی در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب زا ناشی از ناگویی خلقی توسط مشاوران و روانشناسان استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، ناگویی خلقی ، اختلال ، بزرگسال