رابطه رهبری اخلاقی با انگیزش و کارایی منابع انسانی سازمان

یکی از عوامل اساسی موفقیت سازمان های امروزی، رهبری است. یکی از رویکردهای جدید که بسیار مورد توجه قرار گرفته است و ضعف ها و مشکلات مدل های سنتی رهبری را رفع نموده است، رویکرد رهبری اخلاقی است. اما نتایج برخی مطالعات گذشته موید این واقعیت است که استفاده از اصول رهبری اخلاقی در بسیاری از سازمان ها مورد توجه قرار نمی گیرد و این امر ممکن است موجب کاهش بهره وری سازمانی شود. از این رو هدف اصلی تحقیق حاضر، تعیین رابطه رهبری اخلاقی با انگیزش و کارایی منابع انسانی سازمان است. نوع تحقیق از نظر هدف، کاربردی، از نظر زمان، گذشته نگر و به لحاظ استراتژی انجام تحقیق، از نوع مروری می باشد و در دی ماه ۱۴۰۳ انجام شده است. جهت انجام تحقیق از جستجو در موتورهای جستجوگر و سایت های علمی شامل، Google Scholar, Science direct, Magiran, SID, Scopus, Pubmed استفاده شده است. برای انجام تحقیق حاضر، نتایج هجده تحقیق انجام شده گذشته در خصوص رابطه رهبری اخلاقی با انگیزش و کارایی منابع انسانی سازمان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. متغیر پیش بین تحقیق، رهبری اخلاقی و متغیرهای مالک، انگیزش و کارایی منابع انسانی می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات تحقیق، موتورهای جستجوگر و سایت های علمی می باشد. نتایج نشان داد که بین رهبری اخلاقی با انگیزش و کارایی منابع انسانی سازمان رابطه وجود دارد. به نظر می رسد که رعایت اصول رهبری اخلاقی توسط مدیران از جمله افزایش مشارکت کارکنان در فرآیند تصمیم گیری و فعالیت های اجرایی سازمان، رعایت انصاف و عدالت سازمانی، رو راستی و صداقت کامل با کارکنان، اطلاع از اصول و رهنمودهای اخلاقی مورد نظر مسئولین و مدیران در قالب دستورالعمل ها یا آیین نامه ها و انجام رفتارهای اخلاقی توسط مدیران، موجب افزایش انگیزش و کارایی کارکنان خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، انگیزش ، کارایی ، منابع انسانی