بررسی رابطه ی بین سرسختی روانشناختی و تمایزیافتگی خود با تعامل مادر-کودک در مادران شاغل شهرستان مرودشت

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سرسختی روانشناختی و تمایزیافتگی خود در مادران شاغل شهرستان مرودشت انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نظر روش، همبستگی بود. کلیه مادران شاغل شهرستان مرودشت به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند که تعداد ۱۵۰ نفر از آن ها که فرزندانشان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در آموزشگاه ابتدایی نزهت السادات بوشهری مشغول به تحصیل بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد سرسختی روانشناختی (۲۰۰۳)، تمایزیافتگی خود (۲۰۰۳) و تعامل مادر-کودک (۲۰۰۳) بود. با بهره گیری از نرم افزار SPSS۲۳ و در سطح معنی داری ۰.۰۵=α، یافته ها نشان داد که بین سرسختی روانشناختی و تمایزیافتگی خود با تعامل مادر-کودک رابطه معنی داری وجود دارد. بنابراین، از جمله روش های ارتقاء تعامل مادر-کودک توجه به سرسختی روانشناختی و تمایزیافتگی مادر است و باید در خانواده، مدرسه و جامعه به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سرسختی روانشناختی ، تمایزیافتگی خود ، تعامل مادر_کودک ، مادران شاغل